Een historisch moment : de eerste blog van Maison Olleris is een feit.

Maar … hoe begin je eigenlijk een blog ? En schrijf je vooral voor jezelf of in functie van wat anderen graag lezen ? Wat interesseert de anderen echt ? Wil men je ervaringen weten bij de opstart van een chambre d’hôtes ? Wil men een romantisch verhaal over marktjes, rosé-wijn en zonsondergangen in de Gers ? Moeilijk, hoor, dat “blog schrijven”.

In onze blog zal je niets lezen over de grote zoektocht naar een pand : we hebben eigenlijk nooit echt een doel gesteld als “nu moeten we een huis vinden.” Het vinden van een pand is nogal organisch gegroeid. We houden van de Franse cultuur : de savoir vivre, het lekker eten, de manier van omgaan met elkaar, de “bonjour“ die je te horen krijgt als je boodschappen doet in het dorp, de babbel bij de boulanger. De tijd die men neemt om te lunchen, om samen te zijn. Het zijn die vele kleine dingen die ons hart gestolen hebben. En ondertussen bezochten we huizen met verschillende immobiliers. In de Lot, in de Dordogne, in de Tarn-et-Garonne … om uiteindelijk in de GERS te arriveren. Henk, mijn man (klinkt goed, hé), vond de foto’s op een immo-site en werd op slag verliefd op het huis. Bij mij duurde het iets langer, ik dacht vooral : “Zo’n groot pand, zoveel kamers, die immense keuken en 1 hectare grond. Is dat ons idee over rustiger leven ?!”

Er moest een tweede bezoek volgen vooraleer ik mij durfde overgeven aan wat echt belangrijk was : de rust in het dorpje Mondebat, een weids zicht over het landschap van de Gers en de ziel van het huis, dat de sporen draagt van de vele families die er voor ons gewoond hebben.

Ik denk dat wij jullie — als lezer van de blog — zullen meenemen in een verhaal over hoe wij ons voelen in dit nieuwe hoofdstuk van ons leven.