1ste levensjaar Maison Olleris

De mist trekt over de Gers. Olleris ruikt naar haardvuur, kerstlichtjes en kaarsen verspreiden hun licht in huis. Tijd om even “naar binnen te keren” en stil te staan bij 2018 …

Er waren de — best wel zware — eerste maanden na de verhuis. Een periode van het bekende loslaten en van soms teveel “nieuw” om in één keer te omarmen. Na maart had de chambres d’hôtes zijn nieuwe jasje gekregen en werden de deco-dozen uitgepakt, bedden geleverd, gordijnen opgehangen, foto’s genomen. Maison Olleris kreeg vorm. Zonder de steun van vrienden, die afwisselend langskwamen om te helpen klussen en ondertussen onze harten verwarmden, zou het nooit gelukt zijn. Dank je wel Mary & Jean-Paul, Claudine & Patrick en Annick & Martin !

De lente bracht nieuwe energie, gras werd gemaaid en tuinstoelen & terrassen kregen hun plaats. De “poolboy” bracht het blauw terug in het zwembad, de lavendel kreeg een groeischeut en de Gers kleurde geel van de zonnebloemen. De zomer was er één van hard werken maar vooral van vele verhalen met de gasten aan het ontbijt, rond de tafel in de avondzon, herwonnen vriendschappen, leute maken en leren van mekaar. De Gers werd gesmaakt : de eend, de Floc, de natuur, de rust. “Simple” maar niet simpel. Samenzijn in respect voor mekaar, zorg dragen voor wat echt belangrijk is.

De herfst was voor ons een explosie van oranje & purper : de bladeren die verkleurden, de druiven die op barsten stonden, de avondluchten in 50 tinten lila, roze, … en de laatste gasten die Maison Olleris achterlieten met een “we komen terug”. Nu zet de winter zich in net als 2017 bij onze aankomst, maar wij zijn zoveel ervaringen rijker. We nemen alle verhalen mee : Olleris was voor velen “lik thus” !